Уг нь хот байгуулалтын бодлого нь хүний аятай, тухтай амьдрах аюулгүй орчныг бүрдүүлэх зорилготой юм. Манайд бол эрх мэдэлтэй, мөнгөтэй хүн дуугаа захиалж, байшин барилгыг яаж л бол яаж барьж байна дөө. Үүнийгээ тэгээд “эрхэмсэг оршихуй” гэчихжээ бас.
Эбенезэр Ховардын “Цэцэрлэг-хот” (Garden city) онолын амин цөм санаа нь хүн амьдрах хамгийн тааламжтай орчин бол хүний үндсэн хэрэгцээг хангасан орон сууц нүд баясгах сайхан цэцэрлэгтэй байвал болно гэнэ. Үүний дараа аюулгүй байдал болох цэвэр ус, ариутгах татуурга, гэрэлтүүлэг, цахилгаан. Хамгийн сүүлд нь өрхийн гишүүн тус бүр унтлагын өрөөтэй, угаалгын өрөөтэй, унаа машин, гэх мэт хэрэглээ талын асуудал байдаг гэнэ.
Ерөнхийдөө хот байгуулалтын онолыг хоёр хуваана. Цомхон хот буюу олон давхар барилгатай, нийгмийн дэд бүтцээ орон сууцны байшин дотроо шийдэхийг чармайсан хот. Газар нутгийн хэмжээ бага орнууд яг энэ загвараар хотоо босгоно. Сингапур, Сөүл, Бахрейн,
Дараагийнх нь дэлгэмэл буюу хотын төвдөө бизнес дүүргээ бариад хотын нэгдүгээр бүсийн гадна амины орон сууцны хорооллуудыг барина. Хороолол бүр нь дагуул хотхоны хэмжээнд баригдаж дотроо нийгмийн үйлчилгээний бүх байгууламжуудтай. Манайд бол 1-р хороолол, барилгажуулан шавааралдуулахаас өмнөх 3-4, Сансар байлаа.
ЮБи хотын хувьд сайжирсан зүйлс байнаа.
Хотын төвийн хог үнэхээр багасчээ. Өнгөрсөн амралтын өдрүүдээр ТҮК-ийн ажилчид Гэсэр уулзвараас Хүнсний 1-р дэлгүүр хүртэлх замын зурвасны дунд хэсгийг ногоон байгууламжийн хашааг угааж байна лээ. Тод ногоон өнгөтэй болоод гоё харагдаж байна. Хотын төвд үлдсэн цөөхөн хэдэн ногоон байгууламж даа.
Хоёрдахь сайн юм нь нийтийн тээвэр сайжирчээ. Ямарч байсан нэг их хүлээлгэхгүйгээр автобус явж байна. Үнэ нь ч боломжийн юм. Микро гэхээсээ илүүтэй том оврын автобус нь сайн явж байна. Ойрд аниа нь дандаа BUS 1 компаниар идэвхитэй үйлчлүүлж байгаа.
Ямарч байсан зам дээр хөгжлийн бэрхшээлтэй иргэдэд зориулсан зурвас тавьдаг болж. Гэвч явган хүнд зориулагдаагүй, том том жиптэй агаа, эгээ нарт зориулсан хот болохоор угаасаа нариййййййййййхан явган хүний замын бүрррррррр нариййййхан хэсэгт нь нэг плитаны өргөнтэй зурвас хийж. Ишш, тэр хараагүй хүн тэмтчээд яг явж харагдаач. Нүгэлийн нүдийг гурилаар хуурна гэж энэ дээ.
УБ хот том жиптэнд зориулсан гэдгийг хэд хэдэн үндэслэлээр нотолж чадна. Энэхүү төлөвлөлтийн гажиг нь эргээд машины тоог ихэсгээд байгааг завтайсан бол судлаад нотолчихмоор байна.
1. Явган хүний гарц
Жишээ: Хотын төв. Сүхийн талбайн зүүн талаар цаашаагаа зам гарах хоёрхон гарц бий. Нэг нь балгас байшингийн тэнд, хойшоо чиглэсэн хөдөлгөөн баруун гар тийшээ Туушин руу эргэдэг хэсгийн яг өмнө. Ногоон асаад зам гарах гэсэн ч баруун эргэж буй жиптэй агаа дайрчих шахна. Юун явган зорчигчийн давуу эрх вэ?
Нөгөө гарц нь саадны зүүн талд Энх тайвны өргөн чөлөөний уулзвар дээр. Эхний хэсгийн ногоон гэрэл асаагүй байхад Шангри Ла тал руугаа гарах ногоон гэрэл секунд заан асч дарамтална. Тэнд мөн төв замаас баруун эргэх машин дайрчих шахан гарна.
Миний бодлоор Ардчилсан намын байрны эсрэг дахиад нэг гарц байвал илүү их бодитой, талбай гаталж машингүй ил задгай хэсгээр явж буй хүмүүст хялбар амар баймаар юм. Замын цагдаа, автозамынхан гарц, тэмдэглэгээг хийхэд хамтардаг байх. Арай л даргынхаа энд гарц хий гэснээр нь хийдэггүй баймаар.
Явган зорчигчдыг ногоон гэрлээр гардаггүй гэж муучлахаасаа өмнө гэрлэн дохио нь зүүн, баруун эргэж байгаа машинтайгаа давхцаад байгааг болиулж бүх чиглэлийн хөдөлгөөнийг хааж байгаад явган зорчигчдоо гаргаж байж дараа нь машинтнуудыг хөдөлгөөнд оролцуулаад ирвэл 5 жилийн дараа гэхэд хүмүүс машинаасаа бууж нийтийн тээврээр явж эхэлнэ дээ. Том том уулзвар дээрх хөндлөн эрээлжилсэн шар зураас уг нь бүх чиглэлд явган зорчигч гарах боломжийг олгодог юм. Манай дарга нар гадаадад зөндөө явдаг. Анзаарч харахгүй байна гэж байхгүй дээ. Токиогийн Шибуяа Шинжүкү, Нью Йоркийн Таймс Скуэр, Лондоны Трафалгар.
Би нүхэн гарцыг нэг их таашаадаггүй. Яагаад гэвэл тал нутагт чөлөөтэй нүүдэллэн амьдардаг задгай орон зайд ойрхон соёл, уламжлал бүхий монгол хүнд тохиромжгүй эд. Тэрүүн дорвол Сингапур шиг гүүрэн гарц хийвэл хүмүүс илүү их таашаах вий. Дараа бид баяжихаараа гүүрэн гарцандаа дээшээ доошоо урсдаг шат хийгээд, эсхүл томоохон дэлгүүрүүдийг холбоод болгочихно.
2. Сэвгүй машин үгүй
Нээрээ. УБ-т сэвгүй машин бараг байхгүй. Тусгай хамгаалалттай давхидаг дарга агаа нарын машин сэвгүй байж магадгүй. Түүнээс энэ их замбараагүй урсгал дунд сэвгүй машин түй ч олдохгүй. Хажуу талаасаа гэхээсээ илүүтэй баруун хойноо сэвтэй, урд талдаа сэвтэй машинууд сүнгэнэлдээл. Эгнээ байраа солихдоо дохио өгөөд сурчихвал уг нь энэ багасна. Яагаад гэвэл дохио өгнө гэдэг нь өөрийн хийх үйлдлийг бусдад урьдчилан мэдээлж буй бусдын аюулгүй байдлыг хангах анхааруулга юм. Гэнэт л баруун тийш, зүүн тийш дараад шахаад ороод ирэх юм. Дохио өгөөд байвал хүн бүр биш ч гэсэн нийт жолоочдын 30 хувь нь чамайг оруулчихна. Дохиогоо өгөөд зогсож буй жолоочийг араас нь сигналдан бухимдахаасаа өмнө дотроо 10 тоолоод чамд чиг мөн орж чадахгүй зогсох үе хол биш, дараагийн уулзвар дээр ирнэ гэдгийг санаад, хүлээцтэй тэвчээртэй байвал болчих гээд байна.
3. Даатгал
Жолоочийн хариуцлагын даатгалтай болжээ. Сайн хэрэг. Харин насаар нь ангилан даатгалын хувь хэмжээг тогтоолгүй хийснээс болоод гарах үр дагаврыг тооцсонгүй. Залуучууд буюу 18-25 насныхан осол аваарийн хамгийн их хувийг эзэлдэг. Энэ нь тэдний төлөвшил, гормооны дарангуйллаар удирдагддаг сэтгэл зүйтэй илүүтэй холбоотой. Энэ насныхан хамгийн их хаазлан давхиж, замын хөдөлгөөний дүрэм зөрчиж, согтуугаар машин барьдаг нь дэлхий дахинд судлаад тогтоочихсон факт. Осол аваар хийх тутамд нь даатгалын хэмжээг дараа жил нь индексжүүлэн нэмээд байвал хүмүүжлийн доголдолтой, эцэг эхийнхээ машиныг унаж давхисан хөөргөн бацкануудын арми зам дээрээс хэдхээн жилийн дотор алга болно. Хэрэвзээ жолоочийн нас, хийсэн аваар, ослоос хамааран даатгалын хувь хэмжээ өсөөд байвал авто замын ослоос болж нөгөө ертөнцөд очдог хүмүүсийн тоо эрс буурна. Ингэж багахаан, цомхон хотын хиймэл хэрэглээ буюу машины тоогоо буулгаж, иргэн төвтэй улс болох замдаа гарна даа.
4. Авто замын зогсоол
Энэ бүүр аймаар байна. Машинаа тавих зогсоол нь алга, зогсоол дээрээ тавьж байгаанууд ч аятайхан бусдад саад болохгүй байхаар тавьчихгүй юм. Хэрэвзээ би хотын мээр, ИТХ-ын дарга байсан бол Их тойруугаас дотогш нийтийн тээвэр, таксинаас бусад автомашин тодорхой цагуудад оруулахгүй. Харин хотоо нар зөв болон буруу тойрдог үнэгүй автобустай болно. Тэгээд Их тойруугаас гадна давхар зогсоолууд барьж өгнө. Хотын төвийн зогсоолуудыг бүгдийг нь төлбөртэй болгоод хэдэн ажилгүй иргэнийг кассчингаар нь тавиад орлогын хувиар нь санхүүжүүлчихнэ. Тэдэнд камертай гар утас, торгуулийн хуудас байхад л хангалттай. Торгуулиа зураг аваад баримтжуулчихна. Тэгээд шууд замын цагдаа руу явуулчихна. Торгуулийн хуудсаа дор бүр нь төлөхгүй новширвол жил жилийн үзлэгээр дугаарыг нь хураагаад авчих. Зарчихна гэж айвал нэр шилжүүлэх гээл ирэхэд нь системээсээ гаргаад ирнэ. Хохь чинь. Угаасаа дугаар бүр нь автомашин эзэмшигчтэйгээ бүртгэлтэй юм чинь нэг их асуудал гарахгүй. Танил талаа хайгаад гүйг л дээ. Тэртэй тэргүй оруулсан мэдээллийг нь дээд түвшний удирдлага нь ч өөрчлөх боломжгүйгээр програмдахад яах юм?Мөнгөө төлж байж л тэр чинь чөлөөлөгдөнө шүү дээ.
Хүмүүс “Мөнгөтэй хүн л машин унадаг болно. Би мөнгөгүй ч өмчтэй баймаар байна” гэж хэлэх байх. Гэвч дээшээ барьж буй компакт хотын хувьд үүнээс сайн шийдэл дэлхий дахинд бодож олоогүй юм. Ядаж л хүүхдүүд маань чөлөөтэй яваад сургуульдаа хүрдэг байг. Явган зорчигчид нь айлгүйгээр зам хөндлөн гараад ажилдаа хүрдэг байг. Хотын төв рүүгээ багшрах бизнес, аж ахуйнууд чиг төвөөсөө гараад хотхонууд руу чиглэж эхэлнэ. Нийтийн тээврийн үйлчилгээний хөрөнгө оруулалтын үр ашиг дээшлэн, үйлчилгээний чанар сайжирна.
Хэрэвзээ бид хүн төвтэй нийгэм байгуулъяа л гэж хүсэж буй бол нийтийн эрх ашгийн тулд хатуу, чанга шийдвэр гаргаж байж хөгжингүй нийгмийн 200 жилийн хөгжлийг алдаа завхрал багатайхан богино хугацаанд туулна. Түүнээс нийгмийн хөгжил, хүний хөгжлийн хувьд АНУ-ын 30-40өөд он, хөгшин Европын Дэлхийн нэгдүгээр дайны үе, Австралийн Дэлхийн хоёрдугаар дайны дараахи үед явж буй бид тэдний алдаж онож, туршлагажиж байгуулсан нийгмийг гэнэт нэг өглөө сэрээд байгуулна гэвэл БҮТЭШГҮЙ мөрөөдөл юм. Гэнэт огцом хурдацтай хөгжсөн орнуудын түүхийг харахад тухайн үед нь диктатур тогтож, хатуу бодлого явуулсны дүнд өнөөдрийн хөгжлийн сууриа зөв тавьсан байдаг.
Эцэст нь: Ногоон байгууламж, цэцэрлэг яагаад байх ёстой вэ?
За энэ ёстой нээрээ эмзэгийн эмзэг асуудал. Ер нь анзаарвал хотын баруун тийшээ Баянзүрх дүүрэг рүүгээ мод ихтэй байдаг нь тэнд оросууд ихээр амьдардаг байсантай холбоотой. ДСНК-ийн сайхан модтой цэцэрлэг байсан. Няд. Хүүхдийн парк, хуучин Пионерийн ордон. Бас няд. Хамгийн эмгэнэлтэй нь дунд сургуулийн биеийн тамирын талбай, хүүхдийн тоглоомын талбай руу дайраад байгаа нь ёстой нээрээ. Олон давхар орон сууцны хүүхэд гэртээ гүйж, хөдлөхөөр доод айл нь хэрүүл хийнэ. Сургууль дотроо багш нар нь загнана. Тэгэхээр тэр их эрч хүчээ хөвгүүд хаана гаргах юм болоо? Сургуулийнхаа биеийн тамирын талбай дээр гүйж, харайж, цүнхээрээ зодолдож, чоно тарвага болж, алтан гинжийг таслаж, охидын үснээс зулгааж өсөөгүй хөвгүүд Солонгос стильтэй, нүүрээ буддаг уяхан туяхан болоод байгаад гайхах юм юу байнаа???
Бидний багад хэдэн байрны дунд ядаж л өөрсдөө дугуйны голоор хийсэн сагсны щиттэй байдаг байлаа. Одоо хөөрхийс минь хөдөлгөөнгүй сууж компьютер тоглоомоор л НБАдаж байх шив. Хүмүүсээ. Хүүхдээ академик мэдлэгээр бөмбөгдөхөөс нь илүүтэй биеийн тамирын секц дугуйланд явуулаач. Олимпийн аварга болохгүй ч гэсэн ядаж эрүүл аж төрөх ёс хэвшиж өснө. Том болоод архи, тамхи, хар тамхинаас хол байж, ХҮН шиг ХҮН болж төлөвшинө.
-34.933000
138.600000